...

Nasıl da inanıyor insan bazen hayatın gerçekten sana bir hediye ile geldiğine aşk huzur heyecan mutluluk, hücrelerin yenileniyor, kalbin bir farklı çarpıyor, nefesin kesiliyor tenine dokunurken alamasan da olur, nefes o oluveriyor, sonra dünyan her şeyin yüreğin, bütün hayallerini onunla yaşayacaksın gibi geliyor sonra umut inanç  sarılıyorsun sımsıkı, bütün acıların diniyor teninin kokusunda. Birine ait hissediyorsun ilk kez kendini dünyanın en güçlü adamı sonra tokat gibi geliyor üst üste görüyorsun inanmıyorsun, söylüyor kabullenemiyorsun. Biri kanını çekiyor da vücudundan uyuşmuş hissetmiyorsun öylece bakıyorsun çakılıp tanıyamıyorsun şaşkın aptal izliyorsun bir idam mahkumunun beklediği gibi ölümü anlamsız bakıyorsun. Canın yanıyor yüreğin eziliyor çaresiz onursuz gurursuz dudaklarından dökülüyor sevdiğin... Her şeyin oldu dedik ya onurundan gururundan öte söylüyorsun yeniden SEVİYORUM SENİ diye.. Merak ediyorum sadece hayat benden hırsını ne zaman alacak, BABAMI ALDIN ANNEMLE SINADIN, İnandıklarımı almaya devam ediyorsun bitmedimi GÜNAHLARIM...........

BABAYDIN BE...

Babaydın be Babam
Herkesin babasıydın
En olmadık zamanda en gülünmeyecek şeylere güldün
Aslında hayata güldün be Babam
Yaşanmışlara ve yaşanacaklara güldün sen
İçindeki yangını gülücüklerle söndürdün
Ta ki o seni susturana kadar
Çok şey gösterdin SUSARAK
Bakışlarında ve anılarda
Kızım sana sölüyorum, gelinim sen anla
insan olmayı öğrettin en başta
Adam olacağına insan ol derdin
Hani iyi de ederdin Ne oldu ha Babam o güzel insan....???
Şimdi yok şimdi tek başına
Yine susarak ve sadece gülümseyerek Azrail'e
Yine Babalar gibi vedasız ayrıldın
Sana kızamıyorum Baba
Ama Ne Olurdu Son Bir Kez Oğlum deseydin Bana...

...