20 Ağustos 2012 Pazartesi

Adalet dediğin 6 harf bir kelime, varı yoğu tartışılır mistik bir anlam yükleyemesende dogmatik olabilir var mı yokmu diye saatler süren tartışmalardan çıkabilirsin kan revan ... Adalete yüklediğin anlamlar geniş derin ve manidar da olabilir... Ama adalet vicdanın ta kendisidir aslında... Yani başını yastığına koyduğunda yaşarsın onu sabah kabul edip etmemek senin yüreğindedir, gece ortaya çıkar o lanet duygu... basit atasözleriyle tanımlanmıştır aslında gülersin duyduğunda ama öledir ADALET iğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır dediklerinde o pis sırıtış ne kadar sarsada yüzünü bilirsin ki doğrudur... Kendine soru sormakla başlar adaletin temeli, yani Ulu Önderin dediği gibi Mülkün temelinden öte Kendi temelindir ADALET........ Sana sordukları ne iş yapıyorsun sorusu rahatsız ediyorsa seni sen sormayabildiğin kadardır adaletinnnnn.... Yani seni başkasından ayırmayabilmektir... Konuşulurken basit anlatılırken kudretlidir adalet.. Uygularken yürek isterrr sölediğiini yapmak dediğinin arkasında durabilmek ister adalet........... Yani MÜLK YOK ADALET yok değildir, çok sevdiğim bir abimin tabiriyle... Yada Aristonun saatler süren tartışmasında da bulunmaz adalet... Platonun mağra teoreminde gizlenmiştir aslında ne alaka demeyin kendi gölgen büyüktür........ Neyse ne siyasi tarih anlatmak niyetim ne de felsefenin dibi ... Sonuç şu ki İĞNEYİ KENDİNE hele bi batır ben kılıca kalkana razıyım hemşerim....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder