Bu kez kendimin değil bir başlasının hislerini yazacağım gerçi kimsin ki başkasının hislerini hissediceksin diye de bi ses dürtmüyo değil içimden... Küçük bir kız çocuğunun yüreğini o kadar hissediyorum ki bazen, o kadar yüreğimden geçiyor ve bazen o kadar canı yanıyor ki hayata karşı, bazen deli dolu gülüşünde dünyaları taşıyor, herşeyi unutmuş emin adımları kararları kararlılıkları aşkı tutkusu heycanı var, bazen gözleri takılmış boşluğa zihninde tonlarca kelimeler çıkmazlarına çarpıyor sanki, bazen sıkılmışlığı bazen sıkışmışlığı bazen umutları heycanları yönetiyor sanki onu, içinden geçenler paldır küldür dökülüyor içinden doğru yanlış dökülüyor, bazen küçük bir kız çocuğunun olanca yalnızlığı ve hüznü çöküyor üzerine bazen dolu gizgin tuttkuları sarıyor tenini, bazen kıyıyı döven dalgalar gibi hırçınlaşıyor yüreği, içindekileri dökmek için anlatıyor an an olay olay akıyor içinden kendine yapılan haksızlıklar, öfkesi ellerini titretirken yüreğinden geçen yalnızlığıyla boğuluyor